اگر (کسی) در اخلاص خود شک داشته باشد و نداند که جز برای خدا غرض نفسانی
دیگری (مثل ریا) هم در کار است باید عمل را ترک کند و در اخلاص عمل خود بکوشد آن گه
انجام دهد.
اما گاهی شیطان وسوسه می کند که این کار ریاست، انجام نده....
شکی که وسوسه شیطان باشد نباید موجب ترک عمل شود. خصوصا در واجبات که ترک آن
ها حرام است، بلکه در آنها سعی به اخلاص نیت به مقدار استطاعت واجب است.
یعنی اگر پیش از عمل واجب مانند امر به معروف به اندازه توانایی سعی در اخلاص
نیت کرد و باز نمی داند که آیا این عمل جز رحمانی شیطانی هم هست یا
نه؟
در این صورت باید واجب را به جا آورد و صحیح است. خصوصا اگر از ریاکاری بدش
بیاید که این خود شاهدی است که جر وسوسه چیز دیگری نیست.
داستان در ادامه مطلب.........