از یکی از حکما شنیدم که می گفت:
هرگز کسی به جهل خود اقرار نکرده مگر آنکس که چون کسی در حال سخن گفتن باشد وسط حرفش سخن بگوید.
سخن را سر است ای خرد مند و بن
میاور سخن در میان ســـــــــخــــــن
خداوند تدبیر و فرهنـــــگ و هــــــوش
نگوید سخن تا نبینــــــد خــــمــــوش
حکایت بعدی در ادامه مطلب....
کسی پسرش را گفت:
ای پسرم روز قیامت خواهند پرسید عملت چیست ، نگویند پدرت کیست!
جامه کعبه را که می بوسند او نه از کرم پیله نـامی شد
با عزیزی نشست روزی چند لاجرم همچو او گرامی شد