loading...
مجله ی اینترنتی صلوات
عباس بازدید : 1659 پنجشنبه 02 مرداد 1393 نظرات (1)
ترفند جدید شبکه های ماهواره ای
 
چند وقت است که در شبکه های اجتماعی و پیامک ها تصاویر و پیام هایی که روی آن ها نوشته شده است: عرب ها به ما آموختند که... پخش می شود و در آخر آن ها هم نوشته شده است: ایرانی نیستی اگه به اشتراک نگذاری...
این پیام ها را همه دیده اید اما متن آن ها در این جا آورده می شود:
 
عرب ها به ما آموختند که به جای خوراک بگوییم غذا که خودشان به ادرار شتر می گویند.
به ما آموختند که برای شمارش خودمان بگوییم نفر که خودشان برای حیوانات به کار می برند.
به ما آموختند به جای واق واق سگ بگوییم پارس که نام سرزمینمان است.
به ما یاد دادند بگوییم شاهنامه آخرش خوش است چون آخر شاهنامه ایرانیها از عرب ها شکست می خورند.
آیا زمان رهایی از نا آگاهی ها فرا نرسیده است.
ایرانی نیستی اگه به اشتراک نگذاری
 
اما هر کسی که یک کتاب تاریخ و یک کتاب لغت خوانده باشد می داند که همه این ها ی دروغ بیش نیست، اما حالا که شبکه های ماهواره ای ذهن های مردم را آماده پذیرش این دروغ ها کرده اند بعضی ها این دروغ ها را باور می کنند چون این متن از چیز هایی است که از چیز هایی است که بعضی ها دوست دارند باور کنند.
 
ادامه مطلب....
 
 غِذاء در عربی به معنی خوراک است و غذی است که به معنای ادرار شتر است. در عربی و فارسی لغات دیگری هم بر گرفته از ریشه غذا هستند مانند: اغذیه، مغذی، تغذیه
 
اما این که نفر در عربی فقط برای شمارش حیوانات به کار می رود غلط است این کلمه برای شمارش انسان است البته برای شمارش شتر هم به کار می رود. این کلمه دوبار در قرآن هم به کار رفته است:
 
«انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالًا...» «پیاده و سواره سخت و آسان برای جهاد در راه خدا بيرون رويد.» (سوره توبه آیه ۴۱)
 
«الّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً اليماً...»«اگر از خانه و شهرتان در راه خدا برای جنگيدن با دشمن بيرون نرويد، خداوند شما را به عذاب سخت و دردناک گرفتار می‏كند.» (توبه آیه ۳۹)
 
در مورد این که عرب ها به ما یاد دانند که به صدای سگ بگوییم پارس هم معلوم است چون اصلا عربی حرف «پ» ندارد و سرزمین ایران نام فارس داشته است نه پارس.
 
در مورد شاهنامه هم باید گفت خوش بودن آخر شاهنامه که ضرب المثلی بین مردم است اصلا ربطی به حمله اعراب به ایران ندارد.بسیاری می گویند این ضرب المثل برای به پایان رسیدن شاهنامه بوده است. 
به نظر دکتر اسلامی ندوشن «خوش » در این مثل به معنای اصلی آن است و مقصود گویندگان آن اشاره به پیروزی نیروهای نیکی (ایرانیان) بر یاران بدی (تورانیان) بوده است و به موضوع تازش اعراب در دورۀ یزدگرد ربطی ندارد. (۱)
 
۱ ـ رک: اسلامی ندوشن، محمّدعلی؛ «اگر شاهنامه نمی بود... »، پاژ، سال اوّل، شمارۀ 4، زمستان 1387 ، ص 28 ؛همو؛ چهار سخنگوی وجدان ایران، تهران، قطره 1381 ، صص 12 و 1
 
پاسخ به پیام های عرب ها به ما آموختند که
 
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
این نظر توسط محمد صادق در تاریخ 1393/05/03 و 0:28 دقیقه ارسال شده است

با سلام اگر امكان دارد اين تصوير را درج كنيد تا همگان مطالعه كنند

با سپاس فراوان

http://s1.freeupload.ir/i/00024/c6eje9bdoy8o.jpg
پاسخ : سلام
متاسفانه دیر خبر دادید چون این تصویر برای راهپیمایی روز قدس است و راهپیمایی روز قدس گذشته است.


کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 917
  • کل نظرات : 407
  • افراد آنلاین : 8
  • تعداد اعضا : 139
  • آی پی امروز : 106
  • آی پی دیروز : 162
  • بازدید امروز : 386
  • باردید دیروز : 389
  • گوگل امروز : 12
  • گوگل دیروز : 43
  • بازدید هفته : 2,213
  • بازدید ماه : 1,609
  • بازدید سال : 69,829
  • بازدید کلی : 7,291,290