در تربت امام حسین (ع) شفای تمام دردهاست مگر مرگ حتمی،البته استفاده از تربت امام حسین (ع) آدابی دارد:
۱ ـ اعتقاد داشتن به این که در تربت امام حسین شفا است و این که به قصد شفا بخورد.
۲ ـ بیمار در آستانه اجل حتمی نباشد.
۳ ـ تربت را با وضو بردارد..........
۴ ـ با دو انگشت بردارد.
۵ ـ به اندازه نخود بلکه احتیاط آن است که به قدر عدس مصرف کند نه بیشتر.
۶ ـ آن را ببوسد و بر دیدگانش بگذارد.
۷ ـ در وقت خوردن یا خورانیدن بگوید:
بسم الله و بالله الله اجعله رزقا واسعا و علما نافعا و شفاء من کل داء انک علی کل شیء قدیر
۸ ـ آن را سبک نشمارد و آن را در ظرف یا مکان های نامناسب نگذارد، خیلی دست بر آن نمالد یا جایی که دست به آن مالیده می شود نگزارد.
۹ـ فاصله تربتی که برای شفا استفاده می کند هرچه به قبر نزدیکتر باشد بهتر است.
۱۰ ـ خوب است تربت را در دهان بگذارد و بعد جرعه ای آب بخورد و بگوید:
اللهم اجعله رزقا واسعا و علما نافعاو شفاء من کل داء و سقم
بحار الانوار ج ۶۰ ص ۱۵۴