فضائل حضرت علی (ع) اززبان خود مولی 1

مکح.ل ر.ایت کرده از حضرت علی  علیه السلام که فرمودند:امنای از یاران پیامبر صلی الله علیه و آله می دانند که در میانشان مردی نیست که به فضیلتی داشته باشد جز آنکه من در او شریکم و بر او برتری دارمو برای من فضائلی است که هیچ کدام از آنها شریک من در آن ها نیست:

اول:من در یک چشم به م زدن به خدا شرک نورزیده و پرستش لات و عزی را نکرده ام.

دوم:من عمرو ابن عبدود که با هزار نفربرابری می کرد کشتم.

سوم:رسول خدا در کودکی مرا از پدرم گرفت و من همسفره و همکاسه و همدم و مهزبان او بودم.

چهارم:من پیش از همه مردم ایمان آوردم و اسلام را پذرفتم.

پنجم: رسول خدا به من فرمود: ای علی تو نسبت به من همچون هارونی نسبت به موسی، جز آنکه بعد از من پیامبری نخواهد بود.

ششم:من آخریم فرد از مردم هستم که از پیامبر جدا شدم و او در داخل قبر گذاشتم.

هفتم:رسول خدا وقتی که به سئی غار رفت مرا در بستر خود خوابانید و عبای خود را بر روی من افکند چون مشرکان آمدند مرا محمد پنداشتند و بیدارم کردند گفتند:رفیقت کجاست؟  گفتم: دنبال کاری رفته.  گفتند: اگر او گریخته بود رفیقش را هم با خودش می برد.

هشتم:رسول خدا (ص) هزار باب از علم به من آموختکه از هزار باب گشوده می شودو آن را به هیچ کس جز من نیاموخت.

نهم:رسول خدا به من فرمود: ای علی وقتی خدای عزیز و جلیل اولین و آخرین را در قیامت برخیزاندبرای من منبری بالای منبر های پیامبران و برای تو منبری بالای مبر های اوصیاء و جانشینان نصب می شود و تو از آن بالا می روی.

دهم:از رسول خدا شنیدم که می فومود:ای علی تو برادر منی و من برادر تو ام دست تو در دست من است تا آن گه که در بهشت درآیی.