موارد جواز لعن ۲

          عباس 
            بازدید : 1499
          شنبه 27 اردیبهشت 1393
           نظرات (0)
        

این مطلب از جلد چهارم کتاب اخلاق الهی اثر آیت الله آقا مجتبی تهرانی گرفته شده است، بخش اول این مطلب را در اینجا ببینید.

۶ ـ لعن بر فساد کنندگان در زمین

خداوند بزرگ در برخی از آیات نورانی خود فساد کنندگان را لعنت کرده است. همانند این آیه که می فرماید:

و آن ها که عهد الهی را پس از محکم کردن می شکنند و پیوند هایی را که خدا دستور برقراری آن ها را داده می گسلند و در روی زمین فساد می کنند، لعنت خدا و بدی ومجازات سرای آخرت از ایشان اتست.

سوره رعد، آیه ۲۵

۷ ـ لعن بر شیطان

شیطان به سبب سرکشی در برابر فرمان حق و کبر ورزیدن از درگاه رحمت خدا رانده و لعنت شد. خداوند در بسیاری از آیات او را لعنت کرده است:

و همانا لعنت من تا روز قیامت بر تو خواهد بود.

سوره ص، آیه ۷۸

ادامه مطلب.........

۸ ـ لعن بر آزار دهندگان خدا و پیامبر

آذار دهندگان خدا و پیامبر او لعنت شده اند. آنجا که خداوند می فرماید:

آن ها که خدا و پیامبرش را آزار می دهند خداوند ایشان را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور ساخته و برای آنان عذاب خوارکننده ای آماده کرده است.

سوره احزاب، آیه ۵۷

۹ ـ لعن بر دروغگویان

دروغگویان نیز در برخی آیات و روایات از افرادی برشمرده شده اند که خداوند آنان را لعنت میکند. خداوند به پیامبر بزرگش دستور می دهد که گروهی از اهل کتاب را به مباهله بخواند و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهد:

سپس مباهله کن پس لعنت خدا را بر دروغگویان رار بده.

سوره آن عمران، آیه ۶۱

۱۰ ـ لعن بر بهتان زنندگان به زنان پاکدامن

نسبت ناروا به زنان پاکدامن لعن الهی را به بار می آورد. خداوند بزرگ می فرماید:

همانا کسانی که به زنان شوهر دار ناآگاه مومن بهتان می زنند، در دنیا و آخرت لعنت می شوند و برای ایشان عذابی بزرگ است.

سوره نور، آیه ۲۳

منبع:

اخلاق الهی، آیت الله آقا مجتبی تهرانی، ج ۴، ص ۲۳۸

ادامه دارد..........