ویژه نامه شهادت امام جواد (ع)

          عباس 
            بازدید : 1602
          چهارشنبه 02 مهر 1393
           نظرات (0)
        

امام نهم حضرت امام محمد تقی جواد (ع) روز ۱۰ رجب سال ۱۹۵ هجری قمری برابر با ۲۳ فروردین سال ۱۹۰ هجری شمسی در مدینه چشم به جهان گشودند. پدر بزرگوارشان امام علی ابن موسی الرضا (ع) و مادر گرامیشان سکینه یا خیزران و کنیه ایشان ابوجعفر بود. مدت عمر ایشان ۲۵ سال بود و ۱۷ سال امامت کردند یعنی از ۸ سالگی به امامت رسیدند. فرمانروای زمان امام نهم مامون و معتصم عباسی بودند که معتصم قاتل امام جواد (ع) نیز هست.

امام نهم آخر ذی القعده سال ۲۲۰ هجری قمری برابر با ۸ آذر سال ۲۱۴ هجری شمسی در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند و پیکر مطهرشان در کاظمین کنار امام موسی کاظم (ع) دفن شد.

http://aviny.com

10 حدیث کوتاه از امام جواد (ع)

۱ ـ العلماء غرباء لكثره الجهال.(1)

عالمـان، به سبب زيـادى جـاهلان، غريب اند.

۲ ـ علـم رسـول الله (ص) عليـا(ع) الف كلمه , كل كلمه يفتح الف كلمه.(۲)

پيامبر اكرم(ص) هزار كلمه (از علوم را) به على(ع)آموخت كه از هر كلمه اى هزار كلمه منشعب مى شد.

۳ ـ ملاقـات الاخـوان نشـره و تلقيح للعقل و ان كان نزرا قليلا.(۳)

ملاقـات و زيارت بـرادران سبب گستـرش و بارورى عقل است, اگر چه اندك باشـد.

۴ ـ من اطاع هواه اعطى عدوه مناه.(۴)

كسـى كه فـرمـان هـوى نفـس خـويـش را بـرد آرزوى دشمنـش را بـر آورد.

۵ ـ راكب الشهوات لاتستقال له عثره,(۵)

كسـى كه بـرمـركب شهوات سـواراست، از لغزش درامـان نخـواهـد مـانـد.

۶ ـ الايـام تهتك لك الامـر عن الاسـرار الكامنه.(۶)

روزگـار و گذشت زمـان، پـرده از روى كـارهـاى نهفته بـرمـى دارد.

۷ ـ الثقه بـالله ثمـن لكل غال و سلـم الـى كل عال. (۷)

اعتماد به خـداوندبهاى هر چيز گـرانبها و نردبان هر امر بلند مرتبه اى است.

۸ ـ اتئد تصب او تكد.(۸)

سخت بكـوش تـا به مقصـود دست يـابـى , و گـرنه در رنج فـرومـانى.

۹ ـ نعمه لاتشكر كسيئه لا تغفر.(۹)

نعمتـى كه بـراى آن شكـرگزارى نشـود, مانند گناهى است كه آمـرزيـده نگردد.

۱۰ ـ لاينقطع المزيـد مـن الله حتـى ينقطع الشكـر مـن العباد.(۱۰)

افزونى نعمت از جانب خدا بريده نشود تا آن هنگام كه شكر گزارى ازسوى بندگان بريده شود.

برگرفته شده از كتاب سيره وسخنان پيشوايان - تاليف محمدعلى كوشا

داستانی از زندگانی امام جواد (ع)

ابن شهر آشوب در كتاب «مناقب» از محمد بن ريّان نقل مي‏كند كه مامون درباره امام محمد تقی (ع) به هر نيرنگی دست زد شايد بتواند آن حضرت را مانند خود اهل دنيا نمايد و به فسق و لهو او را متمايل كند، به نتيجه ‏ای نرسيد تا زمانی كه خواست دختر خود را به خانه آن حضرت بفرستد دستور داد صد كنيزک از زيباترين كنيزكان را بگمارند تا زمانيكه امام جواد (ع) براي حضور در مجلس دامادی وارد می ‏شود با جامهای جواهر نشان از او استقبال كنند كنيزان به آن دستور العمل رفتار كردند ولي حضرت توجهی به آنها ننمود، مردی بود به نام «مُخارق» كه آوازه خوان بربط نواز بود و ريشی دراز داشت. مامون او را طلبيد و از او خواست كه تلاش خود را جهت متمايل نمودن امام به امور مزبور بكار گيرد.

مخارق به مامون گفت اگر ابو جعفر (ع) كمترين علاقه ‏ای به دنيا داشته باشد من به تنهايی مقصود تو را تامين مي‏كنم. پس نشست مقابل آن حضرت و آواز خود را بلند كرد، بگونه ‏ای كه اهل خانه دورش گرد آمدند و شروع كرد به نواختن عود و آواز خوانی.

ساعتي چنين كرد ولي ديد حضرت جوا د(ع) نه به سوی او و نه به راست و چپ خود هيچ توجهی ننمود. سپس سربرداشت و رو به آن مرد كرد و فرمود، «اتّق اللّه ياذاالعُثنُون» از خدا پروا كن اي ريش دراز پس عود و بربط از دست آن مرد افتاد و دستش از كار افتاد تا آن كه بمرد.

مامون از او پرسيد تو را چه شد؟ گفت: وقتي كه ابو جعفر (ع) فرياد بركشيد آن چنان هراسيدم كه هرگز به حالت اول باز نخواهم گشت.(۱۱)

نقش نگین انگشتر امام جواد (ع)

علامه جعفر مرتضی عاملی در كتاب خود تحت عنوان : «نقش الخواتیم لدى الائمه علیهم السلام» به برخى از معانى و پیام هایى كه مقصود ائمه (ع) از نقش ‍ انگشترى هایشان بوده است اشاره كرده است. تا اینكه به امام جواد (ع) رسیده چنین گفته است:

پس از آنكه مامون با اجبار امام رضا علیه ‌السلام به قبول ولایتعهدى و بیعت گرفتن از مردم براى او و سپس تصفیه جسمانى حضرتش با خورانیدن سم به او، توانست مسیر حوادث و امور را به نفع خود و در جهت تثبیت پایه هاى حكومت عباسى تغیر دهد. و بعد از آنكه همه انقلابات را سركوب نمود، و تمامى صداها را خفه كرد و موانع موجود بین خود و پدرزادگان عباسى اش برداشته شد، طبیعى بود كه مامون و عباسیان و یارانشان احساس كنند كه به نهایت آرزوهایشان رسیده و به ارزشمندترین آرمان هایشان كه عبارت بود از محكم ساختن پایه هاى حكومت و سلطنتشان بطورى كه دیگر هیچ نیرویى توان ایستادن در برابر جبروت و سركشى آنان نداشته باشد، دست یافته اند... ، ولى مى بینیم كه بعد از این همه، نقش انگشترى امام جواد علیه السلام در برابر تمامى تصورات آنان قدعلم مى كند و تمامى مظاهر سركشى و ستم آنان را محكوم مى كند، آن نقش این جمله است:

«نِعمَ القادر الله» ؛ چه نیكو توانمندى است خدا!

این جمله پیشتر نقش یكى از انگشترى هاى امیرالمومنین علیه السلام بوده است.

فردانیوز

مداحی های شهادت امام جواد (ع)

«افتاده بین حجره و آبش نمی دهند» با صدای محمود کریمی

«ذکر لبم یا زهرا، نفسم نمیاد بالا» با صدای محمود کریمی

«دوتا گنبد طلایی توی شهر کاظمینه» با صدای میرداماد

«آسمون غرق نوا شد» با صدای سیب سرخی

«یاجواد الائمه ادرکنی» با صدای حدادیان

«ای مرگ مدد کن که بمیرم» با صدای مجید بنی فاطمه

پی نوشت ها

۱ ـ مسند الامام الجواد, ص 247