و اما «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ». اين «ليلة» يعني چه؟ راجع به شب، قرآن ميگويد: «اربعين ليلة». موسي، سي شب مناجات كرد تا تورات را گرفت. «وَ بِالْأَسْحارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ» (ذاريات/18) نماز شب مهم است. استغفار در سحر مهم است. معراج در شب قرار گرفت. «لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ» (اسراء/1)، «وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّد» (اسراء/79) نماز شب بر پيغمبر واجب بود. «يَتْلُونَ آياتِ اللَّهِ آناءَ اللَّيْل» (آلعمران/113)، «سَبِّحْهُ لَيْلاً طَويلاً» (انسان/26) شب خيلي مهم است....
خدا به همهي زمانها قسم خورده است. «وَ الْفَجْرِ» (فجر/1) در قرآن داريم. يعني قسم به طلوع فجر! بعد از فجر، «وَ الصُّبْح» (تكوير/18) بعد از طلوع فجر صبح است. يعني قسم به صبح، بعد از صبح چاشت است. «وَ الضُّحى» (ضحي/1) ضحي يعني چاشت. بعد از چاشت روز ميشود. «وَ النَّهار» (شمس/3) در قرآن داريم. بعد از ظهر، عصر ميشود. «وَ الْعَصْرِ» (عصر/1) در قرآن داريم. قسم به عصر، بعد از عصر شب است. «وَ اللَّيْل» هم در قرآن داريم. منتهي به سحر سه بار قسم خورده است. به همه قطعات زمان يكبار قسم خورده است، به سحر سه بار قسم خورده است. «وَ اللَّيْلِ إِذا يَسْرِ» (فجر/4)، «وَ اللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ» (مدثر/33)، «وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ» (تكوير/17) «عَسْعَسَ»، «يَسْرِ» و «أَدْبَرَ» يعني قسم به شب وقتي دارد تمام ميشود. يعني قسم به سحر! قدر سحر هم داشته باشيم. لازم نيست پاي راديو و تلويزيون هم بنشينيم، سحريات را خوردي، برو پشت بام، در ايوان، در كوچه، در مسجد، خودت با خدا صحبت كن. خيلي راديو و تلويزيون، همهي وقتتان را صرف آن نكنيد. همه وقت را صرف نكنيد.
چرا شب قدر مخفي است؟ از اول چرا نگفتند شب قدر يا شب بيست و يكم است، يا شب بيست و سوم است. اين هم لطف خداست، آدم نبايد، چون اگر بدانند فلان شب، شب قدر است، هركس آن شب را درك كرد، ممكن است مغرور شود. غرور او را بگيرد. من ديشب، شب قدر را درك كردم. هركس هم خوابش برده، نتوانسته، ميگويد: خاك بر سرم، من بدبخت شدم. بايد يكطوري باشد كه قرآن ميگويد: همهي كارهاي خير را كه بكني، آخرش هم ميگويد: «لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (بقره/189) شايد، چون اگر بگويد: قطعاً ممكن است غرور ما را بگيرد. اين شب قدر مخفي بودنش هم لطف است.
«انا انزلناه...» پاي تلويزيونيها با هم بخوانيم. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ». ما قرآن را شب قدر نازل كرديم. براي كار مقدس زمان مقدسي انتخاب ميكنند. حالا اين شب قدر چيست؟ «وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ» پيغمبر تو هم نميداني! تو هم نميداني، بعد توضيح ميدهد. ميگويد: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ». ماشين حساب پيش شما هست. در اين موبايلها هم ميتوانيد حساب كنيد. هزار ماه تقسيم بر دوازده ماه، ميشود هشتاد و چند سال. شب قدر ارزش يك عمر هشتاد و چند ساله را دارد.
خوب شب قدر چه ميشود؟ «تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ وَ الرُّوحُ» همهي فرشتهها ميآيند.
«تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ وَ الرُّوحُ» روح كيه؟ روح جبرئيل است؟
امام فرمود: نه. جبرئيل هم جز ملائكهها است. روح موجودي است بالاتر از ملائكه.
ملائكه همراه با روح، «تَنزََّلُ» ميآيد به زمين. كجا ميروند؟
امام فرمود: با همين سورهي «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» ميتوانيد شمامباحثه كنيد براي تشيع خودتان. هركس شيعه است با سورهي «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» ميتواند امامت را ثابت كند. چون شيعه و سني ميگويند: شب قدر، براي يك سال نيست، هر سال يك شب قدر دارد. خوب پس هرسال ملائكه ميآيند. بسم الله! زمان پيغمبر ملائكه بر پيغمبر نازل ميشدند، بعد از پيغمبر بايد يك كسي باشد كمالات پيغمبر را داشته باشد كه ملائكه بر او نازل شوند. ملائكه بر من كه نازل نميشود. خودم هم نميفهمم، به كدام يك از شما ملائكه نزديك شده؟ اينكه ميگويد: «تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ» فرشتهها شب قدر وارد زمين ميشوند، كجا ميروند؟ امام فرمود: بگوييد، كه همينطور كه زمان رسول خدا فرشتهها خدمت پيغمبر ميرسيدند بايد يك كسي باشد مثل پيغمبر تمام كمالات پيغمبر را داشته باشد، كه شب قدر فرشتهها بر او نازل شوند. پس بايد الآن حضرت مهدي باشد. مي گفت: با همين آيه ميتوانيد استدلال كنيد.
منبع: درس هایی از قرآن، ۱۹ مرداد ۹۱